pouilhañ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar pouilh hag -añ.

Verb

pouilhañ /ˈpuʎã/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : pouilhet) (displegadur)

  1. Krozal garv.
    • « ... Pouilhet on bet re bell amzer gant ho merc'h, met n'on ket e sell da vezañ moustret dindan dreid gant ur wrac'h eveldoc'h c'hwi ». — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 49.)
  2. laetaat.

Troidigezhioù