Mont d’an endalc’had

piangono

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .

Furm verb

piangono /ˈpjaŋ.ɡo.no/

  1. Furm ar verb piangere e trede gour lies an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
    • Fai piano i bimbi grandi non piangono... — (Francesco De Gregori, Diamante, in Oro, incenso e birra, 1989.)