oueljent

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus goueljent gant ur c'hemmadur dre vlotaat.

Furm verb

Kemmadur Furm
hep goueljent
dre vlotaat oueljent
amreizh oueljent

oueljent /Distagadur ?/

  1. Furm kemmet ar verb gouelañ e trede gour lies an amzer dic'hallus, en doare-divizout.