oreja

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Spagnoleg

Etimologiezh

Eus ar ger latin auricula.

Anv-kadarn

oreja /oˈɾe.xa/ benel (liester : orejas)

  1. (Korfadurezh) Skouarn.
    • A mi burro, a mi burro
      Le duelen las orejas
      Y el médico le ha dado
      jaraba de cerezas (2x)
      Una gorrita gruesa
      Mi burro enfermo está (2x)
      (Kanaouenn evit ar vugale)


Krennlavar