oc'hen

Brezhoneg

Etimologiezh

Testeniekaet en henvrezhoneg (ohen).

Meneget en C'hatolikon (ouhen).

Da geñveriañ gant ar gerioù ychen en kembraeg, ohan en kerneveureg, os en iwerzhoneg hag oxso- en galianeg, oxen e saozneg.

Furm anv-kadarn

oc'hen /ˈoːɣɛn/ gourel

1. (Loenoniezh) Furm lies an anv-kadarn ejen pe ejon
   • — Oc'hen kaer ! a lâre ennañ e-unan ; ha lart evel gozed ! Mar gallfen kaout daou pe dri anezhe, marc'had mat... — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 265.)
   • — Gwerzhañ a ri daou pe dri eus da oc'hen ? — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 265.)
   • — Ar c'hrec'hen oc'hen avat a zo ker en Pontrev ! — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 216.)

Stummoù all

• ejened
• oc'hon

Liamm war-du al lec'hienn Devri

• ejen / ejon m. -ed, oc'hen / oc'hon

Troidigezhioù

• galleg : bœufs ^(fr)
• italianeg : buoi ^(it)  gourel
• kembraeg : ychen ^(cy)
• kerneveureg : ohan ^(kw)
• saozneg : oxen ^(en)