mirjout

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « mir- », pennrann ar verb « mirout », hag an dibenn-ger « -jout ».

Furm verb

mirjout /ˈmir.ʒut/

  1. Furm ar verb mirout en eil gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ.