mirjec'h

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « mir- », pennrann ar verb « mirout », hag an dibenn-ger « -jec'h ».

Furm verb

mirjec'h /ˈmir.ʒex/

  1. Furm ar verb mirout en eil gour lies an amzer dic'hallus, en doare-divizout.