miri

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « mir- », pennrann ar verb « mirout », hag an dibenn-ger « -i ».

Furm verb

miri /ˈmiː.ri/

  1. Furm ar verb mirout en eil gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.


Esperanteg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .

Verb

Displegadur miri amzer-
dremenet
amzer-
vremañ
amzer-
da-zont
Doare-disklêriañ miris miras miros
Anv-gwan-verb
tu gra
mirinta miranta mironta
Anv-verb Doare-
gourc'hemenn
Doare-
divizout
miri miru mirus

miri /'mi.ri/ verb gwan

  1. Souezhañ, bezañ souezhet.

Deveradoù