mirec'h

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « mir- », pennrann ar verb « mirout », hag an dibenn-ger « -ec'h ».

Furm verb

mirec'h /ˈmiːrɛx/

  1. Furm ar verb mirout en eil gour lies an amzer-dremenet ledan, en doare-disklêriañ.