melezourioù

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « melezour » hag an dibenn-ger « -ioù ».

Furm anv-kadarn

melezourioù /me.le.ˈzu.rju/

  1. Furm lies an anv-kadarn melezour.
    • Na wel nemet aour o lintriñ, melezourioù o skediñ. — (Prosper Proux, Bombard Kerne, Jabadao ha kaniri, Ti-moul. ar Govig, Gwengamp, 1866, p. 80.)
    • Amañ hag ahont, lojet e skoselloù an hent, e kousk an dour glav, melezourioù ar vuhez dindan neñvoù du. — (Bleuenn Puill-Stephan, Du, ken du, e-barzh Dec'h e vo.)