marvjout

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « marv- », pennrann ar verb « mervel », hag an dibenn-ger « -jout ».

Furm verb

marvjout /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb mervel en eil gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ.