markiz

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .

Anv-kadarn

markiz /ˈmar.kis/ gourel (liester : markized, markizien)

1. Titl a noblañs, etre dug ha kont.
   • Markiz ker, da welan an ene gwall laouenn ; — (Molière, An Dengasaour, troet gant Serj Richard, Mouladurioù Hor Yezh, 2013, p. 73.)

Deveradoù

• makizelezh
• markizerezh
• markizez
• markiziezh
• markiziñ

Troidigezhioù

• galleg : marquis ^(fr)  gourel
• italianeg : marchese ^(it)  gourel