llafariad
Kembraeg
Etimologiezh
- Deveret eus an anv-gwan llafar « lavarel ; safarus » hag al lostger anvel -iad.
Anv-kadarn
llafariad /ɬaˈvarjad/ benel ; liester : llafariaid.
- (Fonologiezh) Vogalenn
- Gall llafariad Gymraeg bod yn hir, neu'n fer, neu'n ganolig. — (Stephen J. Williams, Elfennau Gramadeg Cymraeg, 1959, 1960)
- « Ar vogalenn gembraek a c'hall bout hir pe verr, pe etre. »