leunier

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « leun- », pennrann ar verb « leuniañ », ur glebiadur notet « -i- », hag an dibenn-ger « -er ».

Furm verb

leunier /ˈlœ̃njɛr/

  1. Furm dic'hour ar verb leuniañ en amzer-vremañ an doare-disklêriañ.