leunien

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « leun- », pennrann ar verb « leuniañ », ur glebiadur notet « -i- », hag an dibenn-ger « -en ».

Furm verb

leunien /ˈlœ̃njɛn/

  1. Furm ar verb leuniañ e kentañ gour unan an amzer-dremenet ledan, en doare-disklêriañ.