leinor

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « lein- », pennrann ar verb « leinañ », hag an dibenn-ger « -or ».

Furm verb

leinor /ˈlɛj.nɔr/

  1. Furm dic'hour ar verb leinañ en amzer-da-zont an doare-disklêriañ.