ledan

Gwelet ivez : Ledan, ledañ

Brezhoneg

Etimologiezh

(Anv-gwan) Kavet en henvrezhoneg (letan).

Meneget er C'hatolikon.

Da geñveriañ gant an anvioù-gwan llydan, lledan en kembraeg, ledan en kerneveureg, litanos en galianeg.

Anavezet evel anv-tiegezh : Ledan.

(Furm verb) Savet diwar « led- », pennrann ar verb « ledañ », hag an dibenn-ger « -an ».

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	ledan
Derez-uheloc'h	ledanoc'h
Derez-uhelañ	ledanañ
Derez-estlammiñ	ledanat

ledan /ˈleː.dãn/

1. Bras e led, e dreuz.
2. Bras e c'horread.

Deveradoù

• ledanaat
• ledanadur
• ledanded
• ledander

• ledanerezh
• ledanez
• ledanidigezh
• ledaniñ

• Anvioù-tiegezh deveret : Ledan, Kerledan, Herledan.

Troidigezhioù

• alamaneg : breit ^(de) , weit ^(de)
• esperanteg : larĝa ^(eo)
• galleg : large ^(fr)

• kembraeg : llydan ^(cy) (g), lledan ^(cy) (b)
• kerneveureg : ledan ^(kw)
• saozneg : broad ^(en) , wide ^(en)

Adverb

ledan /ˈleːdãn/

1. En un doare ledan.
   • Hag e sko ledan ha nerzhus. — (Brogarour, Onenn, 1936, p. 84.)

Troidigezhioù

• esperanteg : larĝe ^(eo)

• galleg : largement ^(fr)

Furm verb

ledan /ˈleːdãn/

1. Furm ar verb ledañ e kentañ gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.