laouenn-dar
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar ar strollder laou-dar hag an dibenn-ger -enn.
- Meneget e 1732 en Dictionnaire françois-celtique ou françois-breton gant Grégoire de Rostrenen (p. 175a) : laoüen-dar.[1]
Furm anv-kadarn
laouenn-dar /lɔ.wɛnˈdɑːr/ unanderenn benel (strollder : laou-dar, liester : laouennoù-dar)
- Unanderenn ar strollder laou-dar.
- Krenañ a rae an douar dindan o solioù tachet mat ha houarnet, hogen o vezañ n'aent ket war-raok kalz buanoc'h eget ul laouenn-dar hag a vez dek eur o treuziñ un toull-kar, [...] — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 26.)
Troioù-lavar
- Bezañ tost da douzañ ul laouenn-dar : bezañ pizh-kenañ.
- Bezit dillooc'h eget al laouenn-dar
A oa bet seizh vloaz o treuziñ an hent-karr - Ul laouenn-dar
Arc'hant hep mar
Troidigezhioù
Daveoù
Roll an daveoù :
- ↑ Grégoire de Rostrenen, "CLOPORTE.", Dictionnaire françois-celtique ou françois-breton, Roazhon, e ti Julien Vatar, mouler ha levrdier, 1732, p. 175a (war lec'hienn Levraoueg Vroadel Bro-C'hall)