kuñv

Brezhoneg

Etimologiezh

Kar d'arger kembraek cu.

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	kuñv
Derez-uheloc'h	kuñvoc'h
Derez-uhelañ	kuñvañ
Derez-estlammiñ	kuñvat

kuñv /ˈkỹː/

1. → Termenadur da glokaat (Ouzhpennañ)
   • A ! Iribe, santout, goude bloavezhioù, en-dro d'am gouzoug, gwask an divrec'h-se, gwenn, ha sin, ha kuñv ! — (Youenn Drezen, An dour en-dro d'an inizi, Al Liamm, 1972, p. 57.)
   • Ne gav ket din e vo kuñv ar c'housk an noz-mañ — (Mich Beyer, Seizh Devezh Warn-ugent, An Alarc'h Embannadurioù, 2006, p. 112.)

Gerioù enepster

• garv

Deveradoù

• kuñvaat
• kuñvadur

Gerioù kevrennek

• bugel-kuñv
• mab-kuñv
• mamm-guñv
• merc'h-kuñv
• tad-kuñv

Troidigezhioù

• esperanteg : dolĉa ^(eo) , milda ^(eo)
• galleg : doux ^(fr)
• goteg : 𐌼𐌹𐌻𐌳𐍃 ^(got) , 𐍅𐍉𐌸𐌴𐌹𐍃 ^(got)
• saozneg : mild ^(en) , soft ^(en) , sweet ^(en)