krouo

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar krou-, pennrann ar verb krouiñ, hag an dibenn-ger -o.

Furm verb

Kemmadur Furm
hep krouo
dre vlotaat grouo
dre c'hwezhañ c'hrouo
dre galetaat digemm
amreizh digemm

krouo /ˈkruː.o/

  1. Furm ar verb krouiñ e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.

Gerioù kevrennek

Troidigezhioù