krio

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar kri-, pennrann ar verb krial, hag an dibenn-ger -o

Furm verb

krio /ˈkriːo/

  1. Furm ar verb krial e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
Ar brini gouez a nijo hag a grio, bodet a vandenn a-zioud ar Zaozon astennet maro a-steiou. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 36.)

Troidigezhioù


Esperanteg

Etimologiezh

Diwar ar galleg cri hag al lostger -o a dalvez da sevel an anvioù-kadarn.

Anv-kadarn

Troad unander liester
nominativ krio krioj
akuzativ krion kriojn

krio /ˈkri.ɔ/

  1. Kri, kriadenn.