kredjoc'h

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « kred- », pennrann ar verb « krediñ », hag an dibenn-ger « -joc'h ».

Furm verb

Kemmadur Furm
hep kredjoc'h
dre vlotaat gredjoc'h
dre c'hwezhañ c'hredjoc'h
dre galetaat digemm
amreizh digemm

kredjoc'h /ˈkretʃɔx/

  1. Furm ar verb krediñ en eil gour lies an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ.