kouilhourenn
Mont d’ar merdeerezh
Mont d’ar c’hlask
Brezhoneg
Etimologiezh
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Anv-kadarn
kouilhourenn /kuˈʎuːrɛn/ benel (liester : kouilhourenned)
- Maouez lous
- Gast.
Gerioù heñvelster
Krennlavarioù
- Pep kouilhourenn a gav mat he c'heusteurenn. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 307.)