Mont d’an endalc’had

koaveniñ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus koaven hag -iñ.

Verb

koaveniñ

  1. lakaat koaven, e-barzh un dra, pe war un dra.

Gerioù enepster