koanior

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « koan- », pennrann ar verb « koaniañ », ur glebiadur notet « -i- », hag an dibenn-ger « -or ».

Furm verb

koanior /Distagadur ?/

  1. Furm dic'hour ar verb koaniañ en amzer-da-zont an doare-disklêriañ.