klevec'h

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « klev- », pennrann ar verb « klevet », hag an dibenn-ger « -ec'h ».

Furm verb

klevec'h /ˈkleːvɛx/

  1. Furm ar verb klevet en eil gour lies an amzer-dremenet ledan, en doare-disklêriañ.