kelenno

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « kelenn- », pennrann ar verb « kelenn », hag an dibenn-ger « -o ».

Furm verb

kelenno /keˈlɛ.nːo/

  1. Furm ar verb kelenn e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.