kelennjoc'h

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « kelenn- », pennrann ar verb « kelenn », hag an dibenn-ger « -joc'h ».

Furm verb

kelennjoc'h /keˈlɛnʒɔx/

  1. Furm ar verb kelenn en eil gour lies an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ.