kelennis

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « kelenn- », pennrann ar verb « kelenn », hag an dibenn-ger « -is ».

Furm verb

kelennis /keˈlɛ.nːis/

  1. Furm ar verb kelenn e kentañ gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ.