kaol
Neuz
Brezhoneg
- Meneget er C'hatholicon (1499): caulẽn.[1]
- Amprestet digant al latin (caulis).
- Da geñveriañ gant ar gerioù cawl(en) en kembraeg hag en kerneveureg, cál en iwerzhoneg.
Anv-kadarn
kaol /ˈkɔwl/ pe /ˈkoːl/ strollder (unanderenn kaolenn)
- Plant, louzoù-pod gounezet en ul louzaoueg.
- Ar c’haol, ar brenn hag ar patatez a veze lakaet mesk-ha-mesk. — (TBP?, p. ?.)
- Hennez a zo ken glaz hag ar hôl (hennez a zo glas 'vel ar hôl). — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 38.)
- Ar peder fetalenn a stumm ur groaz, ar pezh a zo arouezius eus familh ar c'haol. — (Jo Tangi, Plant ar vro, 2020, Embannadurioù al Lanv, p. 134.)
Gerioù kevrennek
Troidigezhioù
- Ar pennad « kaol » e-barzh Wikipedia
Roll an daveoù :
- ↑ Jehan Lagadeuc, Caulẽn, Le catholicon en troys langaiges scavoir est breton franczoys et latin, 1499, war lec'hienn ar Bibliothèque nationale de France.