hon c'hoan
- Diwar hon ha koan (ha kemmadur dre c'hwezhadenniñ e derou ar ger).
hon c'hoan
- Mad (mâ) ! les-hañ ! An deiz e oa badezet honnez e oa eet hon hoan da zijuni : n'arrue den ebed. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 363.)