hirajoc'h

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « hira- », pennrann ar verb « hiraat », hag an dibenn-ger « -joc'h ».

Furm verb

hirajoc'h /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb hiraat en eil gour lies an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ.