harluet

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar harlu-, pennrann ar verb harluañ, hag an dibenn-ger -et.

Furm verb

harluet /arˈlyːet/

  1. Anv-gwan-verb ar verb harluañ.
    • [...], e kave dezhi e oa evel harluet eus Ti an Aotrou Doue. — (Jakez Konan, NOZ AR PELLGENT, Al Liamm niv. 65, Du-Kerzu 1957, p. 10.)

Troidigezhioù