harluet

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar harlu, pennrann ar verb harluañ, hag an dibenn-ger -et.

Furm verb

harluet /arˈlyːet/

1. Anv-gwan-verb ar verb harluañ.
   • [...], e kave dezhi e oa evel harluet eus Ti an Aotrou Doue. — (Jakez Konan, NOZ AR PELLGENT, Al Liamm niv. 65, Du-Kerzu 1957, p. 10.)

Troidigezhioù

• galleg : exilé ^(fr)
• saozneg : exiled ^(en)
• spagnoleg : desterrado ^(es)