gwiskjout

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « gwisk- », pennrann ar verb « gwiskañ », hag an dibenn-ger « -jout ».

Furm verb

gwiskjout /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb gwiskañ en eil gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ.

Troidigezhioù