gwasked

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Kavet en henvrezhoneg goascot « disheol ».
Meneget er C'hatolikon (goasquet).
Da geñveriañ gant an anvioù-kadarn gwasgod « disheol, disheoliadenn » en kembraeg, goskes « disheol, gwaskedenn » en kerneveureg ha foscadh « gwasked » en iwerzhoneg.
Deueut eus ur ger keltiek *ufo-skāto-, deveret eus *skāto- « skeud », miret evel skeud en brezhoneg. Gwelout skeud.

Anv-kadarn

gwasked /ˈɡwaskɛt/ gourel (liester gwaskedoù)

  1. Lec'h en dizavel pe en disglav.
  2. (Pemdez) Bezañ er gwasked : bezañ en toull-bac'h.
  3. (Pemdez) Tapout unan bennak er gwasked : skeiñ gantañ en ur c'horn distro.

Deveradoù

Troidigezhioù

goudor

toull-bac'h