gwallañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar gwall hag al lostger -añ

Verb

Kemmadur	Furm
hep	gwallañ
dre vlotaat	wallañ
dre c'hwezhañ	digemm
dre galetaat	kwallañ
amreizh	wallañ

gwallañ /ˈɡwalːã/

1. → Termenadur da glokaat (Ouzhpennañ)
   • Me n’a bet eur c’houaret vad ; Lac’het e bet gant en abad. Lac’het e bet, a goallet, Gant manac’h er gouent daounet. — (René Kerambun, Menec’h an Enez-Glas, 1854.)
   • Evel-se e komprenas ar plac’h, spouronet holl, ne oa nemet an Droug-Spered en doa gellet he gwallañ e-pad ma kouske. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 19.)

Deveradoù

• gwalladenn
• gwalladur
• gwaller
• gwallerezh

Gerioù heñvelster

• palforsiñ (1)

Troidigezhioù

• galleg : attenter ^(fr) , léser ^(fr) , violer ^(fr)