gwaelod

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Kembraeg

Etimologiezh

Tostaat ouzh ar ger goueled e brezhoneg.

Anv-kadarn

gwaelod /ˈɡweɨ̯lɔd/, /ˈɡwei̯lɔd/ gourel (liester : gwaelodion)

  1. Foñs, traoñ, sont