gredfen

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus kredfen gant ur c'hemmadur dre vlotaat.

Furm verb

Kemmadur Furm
hep kredfen
dre vlotaat gredfen
dre c'hwezhañ c'hredfen
dre galetaat digemm
amreizh digemm

gredfen /ˈɡretfen/

  1. Furm kemmet ar verb krediñ e kentañ gour unan an amzer c'hallus, en doare-divizout.
Eus an triwec'hvet kantved, pe eus penn kentañ an naontekvet, a gredfen. — (Roparz Hemon, War ribl an hent (pemzek kontadenn), Al Liamm, 1971, p. 278.)