gouvezent

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « gouvez- », pennrann ar verb « gouvezout », hag an dibenn-ger « -ent ».

Furm verb

gouvezent /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb gouvezout e trede gour lies an amzer-dremenet ledan, en doare-disklêriañ.
    • Unan ac'hanoc'h am gwerzho ! An diskibien a selle an eil ouzh egile poaniet ; n'ouvezent ket a biv e komze. — (Biler-Azénor, Aviel katolik, 1907, p. 270.)
    • Me, evel-just, a voe lakaet e-barzh an eil lodenn, gant pevar pe bemp azen all ha ne c'houvezent ket kalz gwelloc'h evidon an dro da gomz galleg. — (Jozef ar Moal, lakaet e brezhoneg gant Loeiz Konk ha Paotr Jeg, Ar bara loued, Embann an Hirwaz, p. 8.)
  2. Furm ar verb gouvezout e trede gour lies an doare-gourc'hemenn.