goullonderoc'h

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar goullonder-, pennrann ar verb goullonderiñ, hag an dibenn-ger -oc'h.

Furm verb

Kemmadur Furm
hep goullonderoc'h
dre vlotaat c'houllonderoc'h
dre c'hwezhañ digemm
dre galetaat koullonderoc'h
amreizh c'houllonderoc'h

goullonderoc'h /ɡu.lɔ̃nˈdeː.rɔx/

  1. Furm ar verb goullonderiñ en eil gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.