goullondero

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar goullonder-, pennrann ar verb goullonderiñ, hag an dibenn-ger -o.

Furm verb

Kemmadur Furm
hep goullondero
dre vlotaat c'houllondero
dre c'hwezhañ digemm
dre galetaat koullondero
amreizh c'houllondero

goullondero /ɡu.lɔ̃nˈdeː.ro/

  1. Furm ar verb goullonderiñ e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.