goullonderje

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar goullonder-, pennrann ar verb goullonderiñ, hag an dibenn-ger -je.

Furm verb

Kemmadur Furm
hep goullonderje
dre vlotaat c'houllonderje
dre c'hwezhañ digemm
dre galetaat koullonderje
amreizh c'houllonderje

goullonderje /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb goullonderiñ e trede gour unan an amzer dic'hallus, en doare-divizout.