c'houllonderje

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus goullonderje gant ur c'hemmadur dre vlotaat.

Furm verb

Kemmadur Furm
hep goullonderje
dre vlotaat c'houllonderje
dre c'hwezhañ digemm
dre galetaat koullonderje
amreizh c'houllonderje

c'houllonderje /Distagadur ?/

  1. Furm kemmet ar verb goullonderiñ e trede gour unan an amzer dic'hallus, en doare-divizout.