goullonderen

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar goullonder-, pennrann ar verb goullonderiñ, hag an dibenn-ger -en.

Furm verb

Kemmadur Furm
hep goullonderen
dre vlotaat c'houllonderen
dre c'hwezhañ digemm
dre galetaat koullonderen
amreizh c'houllonderen

goullonderen /ɡu.lɔ̃nˈdeː.rɛn/

  1. Furm ar verb goullonderiñ e kentañ gour unan an amzer-dremenet ledan, en doare-disklêriañ.