gouelint

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar gouel-, pennrann ar verb gouelañ, hag an dibenn-ger -int.

Furm verb

Kemmadur Furm
hep gouelint
dre vlotaat ouelint
amreizh ouelint

gouelint /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb gouelañ e trede gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.