gouelin

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar gouel-, pennrann ar verb gouelañ, hag an dibenn-ger -in.

Furm verb

Kemmadur Furm
hep gouelin
dre vlotaat ouelin
amreizh ouelin

gouelin /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb gouelañ e kentañ gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.