Mont d’an endalc’had

genaouiñ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « genoù » hag al lostger « -iñ ».

Verb

genaouiñ /ɡẽˈnɔwːĩ/ verb gwan, anv-gwan-verb genaouet

  1. Chom gant e c'henoù digor-bras.
    <Skouer>.

Troidigezhioù

Deveradoù