gelljoc'h

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « gell- », pennrann ar verb « gellout », hag an dibenn-ger « -joc'h ».

Furm verb

Kemmadur Furm
hep gelljoc'h
dre vlotaat c'helljoc'h
amreizh c'helljoc'h

gelljoc'h /ˈɡɛl.ʃɔx/

  1. Furm ar verb gellout en eil gour lies an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ.

Troidigezhioù