gelljes

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « gell- », pennrann ar verb « gellout », hag an dibenn-ger « -jes ».

Furm verb

Kemmadur Furm
hep gelljes
dre vlotaat c'helljes
amreizh c'helljes

gelljes /ˈɡɛlʒes/

  1. Furm ar verb gellout en eil gour unan an amzer dic'hallus, en doare-divizout.