gelaouenn

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Ur c'helaouenn.

Etimologiezh

Meneget er C'hatolikon (guelouen).
Da geñveriañ gant ar ger kembraek gelau.

Anv-kadarn

gelaouenn /ɡeˈlɔwːɛn/ benel (liester : gelaoued, gelaouenned ; strollder : geloù)

  1. → Termenadur da glokaat (Ouzhpennañ) .
    • Eur voaderez, eur gelaouenn, ha netra ken e voa ar c'hovec hostis-se. — (Ian bipi, Penn-disto, a Gervrugenn, Ar c'hoanenn reuzeudic, disprijet ha dianavezet, Feiz ha Breiz niv. 33, 1879, p. 259a.)

Gerioù heñvelster

Deveradoù

Troidigezhioù

Gwelet ivez

  • Ar pennad « gelaouenn » e-barzh Wikipedia Pennad war Wikipedia